Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft bij een tweetal arresten van 5 mei 2015 de beroepen van Spanje tegen de verordeningen waarmee uitvoering wordt gegeven aan nauwere samenwerking op het gebied van Europese octrooibescherming, afgewezen. Europese octrooien zijn geregeld in het Europees octrooiverdrag (EOV) op grond waarvan het Europees octrooi in elk van de verdragsluitende staten waarvoor het is verleend, dezelfde werking en is het onderworpen aan dezelfde bepalingen als een nationaal octrooi dat door die staat is verleend. De EU staat een Europees octrooi met eenheidswerking voor (het zogenaamde ´eenheidsoctrooi´) waarmee op grond van verordening nr. 1257/2012 het aangewezen nationale recht van toepassing zal zijn op het grondgebied van alle deelnemende lidstaten waarin het octrooi eenheidswerking heeft, zulks teneinde een uniforme octrooibescherming te bewerkstelligen. Spanje vorderde nietigverklaring van de twee verordeningen die deel uitmaken van de voorgenomen regeling, namelijk de verordening tot instelling van eenheidsoctrooibescherming (zaak C-146/13) en de verordening met betrekking tot de toepasselijke vertaalregelingen (zaak C-147/13). De vertaalregelingen voor het eenheidsoctrooi, die op de in het Europees Octrooibureau geldende procedure zijn gebaseerd, moeten wat procedurekosten en de beschikbaarheid van technische informatie betreft, het vereiste evenwicht nastreven tussen de belangen van de ondernemers en het algemeen belang. De officiële talen van het Bureau zijn het Duits, het Engels en het Frans. De Uniewetgever was verder van mening dat de oprichting van een gerecht voor geschillen met betrekking tot het eenheidsoctrooi essentieel is om een goede werking van dat octrooi, de consistentie van de rechtspraak, de rechtszekerheid en kosteneffectiviteit voor octrooihouders te waarborgen. In het eerste beroep had betoogd dat de prodedure die voorafgaat aan de afgifte van het Europees octrooi ten onrechte geen rechtelijke toetsing kent. Het hof wijst er echter op dat de verordening niet bepalend is voor het al dan niet verlenen van een octrooi, waarvoor immers uitsluitend het verdrag bepalend is. De verordening stelt slechts vast onder welke voorwaarden een reeds door het Europees Octrooibureau overeenkomstig het verdrag verleend Europees octrooi op verzoek van de octrooihouder eenheidswerking kan krijgen en wat die eenheidswerking inhoudt. Het Hof wijst er verder nog op dat eenheidsoctrooibescherming geschikt is om te voorkomen dat in de deelnemende lidstaten verschillen ontstaan bij de octrooibescherming en derhalve gericht is op een eenvormige bescherming van de intellectuele-eigendomsrechten op het grondgebied van die staten. Spanje had verder betoogd dat de beperking tot de officiële talen van het Europees Octrooibureau neerkomt op discriminatie aangezien deze talenregeling nadelig zou zijn voor personen met een andere taal. Het Hof overweegt echter dat de verordening een legitiem doel heeft, namelijk invoering van een eenvoudige en eenvormige vertaalregeling voor het eenheidsoctrooi waarmee de toegang tot octrooibescherming gemakkelijker wordt gemaakt, in het bijzonder voor kleine en middelgrote ondernemingen. De complexiteit en de bijzonder hoge kosten die kenmerkend zijn voor het huidige systeem voor bescherming door het Europees octrooi vormen namelijk een belemmering voor octrooibescherming in de Unie en hebben een negatieve uitwerking op het innovatie- en concurrentievermogen van de Europese ondernemingen – vooral op dat van de kleine en middelgrote ondernemingen. Het Hof acht de verordening ook evenredig, aangezien zij het noodzakelijke evenwicht tussen de belangen van de aanvragers van eenheidsoctrooien en die van de andere marktdeelnemers met betrekking tot de toegang tot de vertaling van documenten die rechten verlenen of tot procedures waarbij verschillende marktdeelnemers betrokken zijn, bewaart door middel van verschillende regelingen.
